آنتی اکسیدان ها تنش اکسیداتیو را کاهش داده و سیستئین پروتئازها را که از ویژگی های ذاتی فرایند پیری است، فعال می کند. از اینرو، بیان بازدارندگان سیستئین پروتئازها (سیستاین ها) یا ژن های آنتی اکسیدان تحت کنترل یک راه انداز ویژه ی گرهک ممکن است پیری را به تاخیر اندازد (Van der Vyver, Schneidereit et al. 2003). به طور مشابه، دستکاری و تولید میزان هورمون گرهک یک هدف جالب است. زیرا نسبت آبسزیک اسید به سیتوکینین ها برای سرکوب گرهک حیاتی است. به ویژه، نقش آبسزیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده منفی یا مثبت تعداد و پایداری گرهک ها به آزمایشات بیشتری نیاز دارد. ارتباط معکوس مفروض بین آبسزیک اسید و آسکوربات نشان می دهد که دستکاری مقدار آسکوربات گره ممکن است ابزار ارزشمندی در تنظیم سطح آبسزیک اسید گره و همچنین محدود کردن تنش اکسیداتیو باشد و به افزایش پایداری گره در شرایط تنشی می شود.

اغلب فرایند پیری با شرایط تنشی مانند دمای بالا، خشکی و حمله ی پاتوژن، قرارگرفتن در معرض فلزات سنگین یا اسیدها آغاز می شود که به پس زدن میکروب همزیست منجر می گردد. از این رو، افزایش عمومی در تحمل گیاه در برابر تنش به پایداری بهتر گره منجر می شود. در این زمینه جالب است که همزیستی میکوریزا آربوسکولار می تواند پیری گره ناشی از خشکسالی در گیاهان سویا را کاهش دهد (Ruiz‐Lozano, Collados et al. 2001). قرار گرفتن در معرض تنش شوری تشکیل گره را افزایش می دهد اما رشد و بیوماس گره، نفوذپذیری نسبی و لیپید پراکسیداسیون به طور قابل توجهی کاهش یافت (Garg and Manchanda 2008).

ممکن است گفته شود که یک زندگی طولانی مدت گره نیز ممکن است به کاهش نیام یا عملکرد دانه به دلیل تقاضای بالا انرژی نیتروژناز منجر شود. با این حال، مطالعه ی گیاهان سویاهای نر-عقیم که تنها 15 درصد نیام های کنترل ها بارور بودند، میزان کاهش مشابهی در تثبیت ازت هنگام پر شدن نیام نشان داد (Imsande and Ralston 1982). چنین مشاهداتی نشان می دهند که ذخیره ی قند نقش زیادی به کنترل کننده هایی که عمر گره را تعیین می کنند، نمی کند ولی آزمایشات نشان می دهند که تامین مداوم نیتروژن اثر مثبتی بر محصول دارد.

در یک مطالعه که روی همزیستی گیاهان فسئولوس ولگاریس و باکتری ریزوبیوم الیتی صورت گرفت، مشخص شد که پیری گره های لوبیا از مرحله فنولوژیکی گیاه میزبان (مرحله گلدهی یا پرشدن نیام) مستقل بوده و تداوم این همزیستی برای مدتی طولانی تر، با عث تولید محصول بیشتر می شود. همچنین تعداد و وزن تر گره ها که معرف های موثق توانایی تثبیت نیتروژن است، افزایش می یابد (Luqueño, Victoria et al. 2008).

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: